رازهای زندگی داوینچی

رازهای زندگی داوینچی حتما شما را متعجب خواهد کرد.

شما ممکن است فکر کنید که همه چیز را درباره نقاش نابغه رنسانس، لئوناردو داوینچی می‌دانید.

اما درباره زندگی او چند حقیقت ناشناخته وجود دارد که ممکن است شما را متعجب کند.

وقتی داوینچی در سال ۱۵۱۹ درگذشت، بیش از ۶۰۰۰ صفحه یادداشت شخصی به جا گذاشت.

بنابراین ما بسیاری از چیزها را درباره زندگی او می‌دانیم.

در این مقاله، شما ۱۱ مورد از رازهای زندگی داوینچی که شاید نمی‌دانستید را خواهید خواند و تعدادی از آثار شگفت انگیز او را خواهید دید.

1. لئوناردو داوینچی فرزند نامشروع بود.

لئوناردو فرزند کاترینا، دهقان، و سِر پیرو، وکیل و زمین‌دار، بود. او تا پنج سالگی با مادرش زندگی می‌کرد، سپس توسط پدرش به خانه برده شد. او در خانه تحصیل کرد و آموزش رسمی نداشت.

2. وضعیت خانوادگی داوینچی بسیار پیچیده بود.

وقتی لئوناردو ۱۶ سال داشت، پدرش پیرو با فرانچسکا لانفردینی ۲۰ ساله ازدواج کرد.

این زن بدون اینکه فرزندی داشته باشد درگذشت.

وارثان مشروع پیرو از همسر سومش، مارگریتا دی گوگلیلمو، که شش فرزند به دنیا آورده بود، و همچنین همسر چهارم و نهایی‌اش، لوکرتزیا کورتیجیانی که شش فرزند دیگر به دنیا آورد، متولد شدند.

در کل، لئوناردو دوازده برادر و خواهر نا تنی داشت که خیلی جوان‌تر از او بودند. آخرین فرزندی که به دنیا آمد، زمانی بود که لئوناردو ۴۰ سال سن داشت.

3. لئوناردو داوینچی اولین شخصی بود که به سوال اینکه “آسمان چرا آبی است؟” پاسخ داد.

لئوناردو داوینچی اولین شخصی بود که توضیح داد چرا آسمان آبی است. اگر نمی‌دانید، در زیر برایتان بیان می کنیم.

آبی بودن آسمان به دلیل پراکندگی نور خورشید در جو زمین است.

نور خورشید شامل تمام رنگ‌های طیف رنگی سفید است(رنگ های رنگین کمان) که به طور یکنواخت در فضا حرکت می‌کند.

اما وقتی که نور خورشید به جو زمین وارد می‌شود، برخورد با ذرات موجود در جو، مانند گازها، مولکول‌های آب و یا قطرات آب، اتفاق می‌افتد و بعضی از این ذرات نور را پراکنده می‌کنند.

رنگ آسمان بر اساس زاویه و میزان پراکندگی نور خورشید تغییر می‌کند.

در ساعت‌های طلایی یا غروب، زاویه خورشید در نزدیکی افق زمین قرار دارد و نور خورشید باید از طول و عرضِ جو زمین بگذرد، به همین دلیل آسمان به رنگ نارنجی و قرمز در طلوع و غروب می‌درخشد.

در سایر ساعت‌ها، زاویه خورشید بالاتر است و نور خورشید به طور مستقیم به زمین می‌رسد و پراکندگی کمتری را تجربه می‌کند.

در این حالت، پراکندگی نور آبی بیشتر از سایر رنگ‌هاست که موجب می‌شود آسمان به رنگ آبی درخشان بباشد.

4. او دیسلکسیک بود و به صورت تصویری متون خود را می نوشت.

دیسلکسی یا ناتوانی در خواندن یا نوشتن یا ناتوانی در فهمیدن و استفاده از کلمات است.

این یک اختلال یادگیری است که می‌تواند باعث مشکلاتی در مهارت‌های زبانی شود و در بعضی موارد، می‌تواند تحت تأثیر مهارت‌های تحصیلی، شغلی و اجتماعی قرار گیرد.

لئوناردو داوینچی دیسلکسیکی بود و واقعا یکی از رازهای زندگی داوینچی است که درکش از حروف به صورت تصویری در ذهنش نقش می بست.

5. داوینچی می توانست با دو دست بنویسد و همزمان طراحی کند

علاوه بر این داوینچی می توانست با دو دست بنویسد و می‌توانست با یک دست به سمت جلو طرحی بکشد و با دست دیگر به صورت معکوس و تصویری متنی را بنویسد که برای دیگران خواندن آن سخت بود.

6. لئوناردو داوینچی یک طراح و مخترع بزرگ (گاهی خیالی پرداز) بود.

از رازهای زندگی داوینچی باید به علاقه اش به طراحی نظامی و صنعتی اشاره کرد.

از جمله طراحی های صنعتی لئوناردو می توان خودروی نظامی، ارابه جنگی، یک منجنیق، بلوک، کشتی پرنده، نیروی خورشیدی متمرکز شده، دستگاه میکسر و کشتی دو طبقه را نام برد.

7. لئوناردو داوینچی از بازی با کلمات خیلی خوشش می‌آمد.

داوینچی عاشق جوک و بازی با کلمات بود.

8. از موسیقی خیلی خوشش می‌آمد.

در زمانی که لئوناردو برای اولین بار به دادگاه میلانی معرفی شد، به عنوان یک موسیقی‌دان، نه هنرمند یا مخترع. او ساز لایر می‌نواخت و خودش موسیقی می‌ساخت.

9. لئوناردو داوینچی گیاه‌خوار بود.

یکی دیگر از رازهای زندگی داوینچی علاقه بی‌نظیری به حیوانات داشت. او نه تنها هرگز گوشت حیوانات را نمی‌خورد، بلکه گاهی اوقات پرندگان قفس شده‌ای را که قرار بود برای ذبح به فروش برسند، خریداری و آن‌ها را در طبیعت آزاد می‌کرد.

10. داوینچی علاقه خاصی به جنازه‌ها داشت.

یکی از کارهای داوینچی، تشریح بدن‌های انسان در بیمارستان سانتا ماریا نووا در فلورانس بود. او از این تجربه برای مطالعه شکل بدن انسان استفاده کرد و این تجربه موجب شد تا بیش از ۲۰۰ برگه نقاشی بکشد.

11. لئوناردو داوینچی در فرانسه درگذشته است،نه در زادگاهش در هلند

لئوناردو داوینچی در سن 67 سالگی در آمبوآز فرانسه درگذشت. یک افسانه وجود دارد که می‌گوید پادشاه فرانسوی، فرانسیس یکم، هنگامی که از وضعیت داوینچی مطلع شد، به آمبوآز رفت و هنرمند در آغوش او درگذشت. اما این تنها یک افسانه است.