مختصری درباره اندی وارهول
اندی وارهول در 6 اوت 1928 -اندرو وارهولا- در پیتسبورگ به دنیا آمد. او در سال 1949 مدرک BFA را از موسسه فناوری کارنگی در پیتسبورگ دریافت کرد و در همان سال به نیویورک نقل مکان کرد. نیویورک جایی بود که او خیلی زود به عنوان یک هنرمند تجاری و تصویرگر موفق شد. در طول دهه 1950 نقاشی های وارهول در Glamour و مجلات دیگر منتشر شد و در فروشگاه های بزرگ به نمایش درآمد.
شهرت اولیه اندی وارهول
او با تصویرسازی کفش های I.Miller شناخته شد. در سال 1952 گالری هوگو در نیویورک نمایشی از تصاویر اندی وارهول برای نوشته های ترومن کاپوتی ارائه کرد. او در سال 1956 به اروپا و آسیا سفر کرد.
در اوایل دهه 1960 وارهول شروع به نقاشی شخصیت های کمیک استریپ و تصاویری که از تبلیغات به دست می آمدند. این کار با تکرار موضوعات پیش پا افتاده مانند بطری های کوکاکولا و قوطی سوپ مشخص می شد. او در این زمان افراد مشهور را نیز نقاشی می کرد. نقاشی های جدید وارهول برای اولین بار در سال 1962، ابتدا در گالری Ferus در لس آنجلس و سپس در یک نمایشگاه انفرادی در گالری Stable در نیویورک به نمایش گذاشته شد. در سال 1962 او شروع به استفاده از یک فرآیند ابریشمی به جای نقاشی دستی کرد. اندی وارهول با همکاری دستیاران، مجموعهای از آثار را تولید کرد که سوژه های “مرگ و فاجعه”، گلها و گاوها و همچنین پرترهها را به تصویر میکشید. او همچنین فکس سه بعدی جعبه های بریلو و کارتن های دیگر محصولات معروف خانگی را ساخت.
برخی از آثار اندی وارهول
از اواسط دهه 1960، در کارخانه، استودیوی خود در نیویورک، وارهول تمرکز خود را بر ساخت فیلم هایی متمرکز کرد که اغلب شامل تصاویر طولانی از فعالیت های روزمره بودند، مانند فیلم بخواب و بخور (هر دو 1963). در اوایل دهه 1970 او دوباره شروع به نقاشی کرد و به قلم موی اشاره ای بازگشت و پرتره های یادبودی از مائو تسه تونگ، پرتره های سفارشی و مجموعه چکش و داسی تولید کرد. او همچنین به نوشتن علاقه مند شد: زندگی نامه خود، فلسفه اندی وارهول (از A تا B و دوباره بازگشت)، در سال 1975 منتشر شد و Factory مجله Interview را منتشر کرد. نگاهی به گذشته بزرگ از آثار وارهول که توسط موزه هنر پاسادنا در پاسادنا، کالیفرنیا در سال 1970 سازماندهی شد، در ایالات متحده و خارج از کشور سفر کرد. وارهول در 22 فوریه 1987 در نیویورک درگذشت.