پرتره مای – جاشوا رینولدز (که قبلاً اومای نام داشت) به طور مشترک توسط گالری پرتره ملی و موزه گتی خریداری می شود.

این اثر قرار است به طور متناوب بین لندن و لس آنجلس نمایش داده می شود.

پرتره اومای یا همان پرتره مای ، از آثار جاشوا رینولدز می باشد.

گالری ملی پرتره لندن (NPG) قرار است پرتره مای (Omai) اثر جاشوا رینولدز (حدود 1776) را در یک خرید مشترک غیرمعمول با موزه جی پل گتی در لس آنجلس خریداری کند.

در بیانیه این دو مجموعه بزرگ آثار هنری، دو موزه برنامه‌های خود را برای «به‌دست آوردن و اشتراک مالکیت» در «مدل جدیدی از همکاری بین‌المللی» اعلام کردند.

ایده این است که نقاشی رینولدز نیمی از زمان را در لندن و نیمی دیگر را در لس آنجلس به نمایش گذاشته شود و شاید هر پنج سال یک بار بین دو موزه جابجا شود.

این نقاشی یک مرد تاهیتی معروف به مای (حدود 1753) را به تصویر می‌کشد که در سال 1774 به همراه کاپیتان کوک وارد بریتانیا شد.

اگرچه تا کنون این پرتره توسط NPG و مقامات بریتانیا عنوان Omai نامیده می‌شد، امروز عنوان آن تغییر کرده است، تا نام مرد تاهیتی را با دقت بیشتری منعکس کند.

این تصویر از سال 2001 متعلق به تاجر مستقر در دوبلین، آقای “جان مگنیر” است.

نیکلاس کولینان، مدیر NPG، می‌گوید: «این پرتره هم در فرهنگ بریتانیا و هم در فرهنگ جهانی منحصربه‌فرد است و با این حال هرگز در مجموعه‌ای از موزه‌ها نبوده است.

اکنون این پتانسیل را دارد که دوتا شود، یکی رو به اقیانوس آرام از جایی که مای آمده است. و دیگری تنها چند متر آنطرفتر از استودیو رینولدز، جایی که نقاشی شده است.»

تیموتی پاتس، مدیر گتی، می‌گوید: «پرتره مای – جاشوا رینولدز  هم نمادی از پرتره‌های بریتانیایی است و هم یک نمایش نجیب منحصربه‌فرد از یک فرد رنگین‌پوست از جزایر اقیانوس آرام – منطقه‌ای که در زمان مای تحت استعمار بریتانیا و دیگر اروپایی‌ها بود. »

مجوز صادرات آثار هنری از بریتانیا سه بار توسط وزیر هنر این کشور به تعویق افتاده است تا به خریدار بریتانیایی اجازه دهد قیمت را مطابقت دهد.

آخرین بار در 10 ژوئن در این مرحله NPG نزدیک به نیمی از 50 میلیون پوند (شامل 2.5 میلیون پوند از صندوق هنر) را جمع آوری کرده بود، اما تجمیع مبلغ مانده یک چالش تقریباً غیرقابل حل بود.

بنابراین گفتگوها با گتی برای دستیابی  توافق بر سر خرید مشترک تشدید شد.

از جمله موانع، حفظ حمایت از صندوق یادبود میراث ملی انگلستان بود که به طور موقت کمک مالی 10 میلیون پوندی را برای خرید تنها در بریتانیا اختصاص داده بود. صندوق نگران این بود که پول دولت برای خرید اثری که نیمی از اوقات در آمریکا باشد، از دست می رود.

با این حال، یک استدلال به همان اندازه قوی وجود داشت که حفظ پرتره در بریتانیا بر این اساس همچنان به نفع بازدیدکنندگان گالری بریتانیا خواهد بود و بهتر از از دست دادن کامل رینولدز است.

مانع دیگر این است که گتی به تضمین قاطعانه از مقامات بریتانیا نیاز دارد که مجوزهای صادرات موقت همیشه در دسترس هستند تا به مای اجازه دهند به طور دوره ای به لس آنجلس سفر کند.

اگر خرید مشترک  پرتره مای – جاشوا رینولدز مورد توافق قرار نمی گرفت، ممکن بود نقاشی تنها توسط گتی خریداری شود. گتی  یکی از معدود موزه‌های جهان است که می‌تواند ده‌ها میلیون دلار را صرف خرید یک اثر هنری کند.

این اولین بار است  که یک موزه بریتانیا با یک مجموعه از خارج انگلستان برای دستیابی به یک اثر هنری فیزیکی همکاری می کند، اگرچه این اتفاق گاهی در اروپا رخ داده است.

در سال 2016، موزه لوور در پاریس و موزه ریکس در آمستردام یک جفت پرتره 160 میلیون یورویی رامبراند را از مارتن سولمانز و همسرش اوپجن کوپیت خریدند.

البته آثار هنری دیجیتال، مانند ساعت کریستین مارکلی (2010)، به طور مشترک توسط بریتانیا و موسسات بین‌المللی خریداری شده است.

این اثر قرار است در موزه گتی در جریان بازی های المپیک 2028 لس آنجلس به نمایش گذاشته شود. این نشان می دهد که حداقل در ابتدا، شاهکار رینولدز هر پنج سال یک بار سفر خواهد کرد.

اخبار تخصصی هنر را در سینارت با ما دنبال کنید.

منابع:

1) www.theartnewspaper.com

Martin Bailey

31 March 2023

2) www.artnews.com

Plus Icon

March 31, 2023