مختصری درمورد کلود مونه
کلود مونه، با نام کامل اسکار-کلود مونه (Oscar-Claude Monet)، نقاش فرانسوی که آغازگر، رهبر و مدافع سرسخت سبک امپرسیونیستی بود. مجموعه های او اغلب به صورت گروهی به نمایش گذاشته می شدند. محبوبیت او در نیمه دوم قرن بیستم افزایش یافت، زمانی که آثارش در غالب نمایشگاه های بین المللی به سراسر جهان سفر کردند که جمعیت رکوردشکنی را به خود جلب کرد و اقلام تجاری محبوبی را به بازار عرضه کرد که تصاویری از هنر او را به نمایش گذاشت.
زندگی کلود مونه در سواحل نورماندی
هنگامی که کلود، پسر بزرگ آدولف مونه، یک خواربارفروش، پنج ساله بود، خانواده به سواحل نرماندی، نزدیک لو هاور نقل مکان کردند، پدرش در آنجا مدیریت تجارت پر رونق کشتی و خواربار فروشی خانواده معروف «مونه» را بر عهده گرفت. این رویداد در زندگی مونه اهمیت بسیار زیادی دارد، زیرا دوران کودکی مونه باعث ایجاد دید تازهای از طبیعت در او شد. گذراندن ایام در کنار سواحل و تجربه دریا و آب و هوای نورمن که در طول روزها به سرعت در حال تغییر است در حافظه مونه ماندگار شد و بعدا ایده هایی برای تولید شاهکارهایی را رقم زد که مهمترین آثار کل تاریخ نقاشی جهان به شمار می آیند.
اولین موفقیت مونه
اولین موفقیت کلود مونه به عنوان یک هنرمند در 15 سالگی با فروش کاریکاتورهایی به دست آمد که با دقت طراحی شده بودند. در سالهای اولیه، او طرحهایی را با مداد از کشتیهای بادبانی می کشید که قوی و تقریباً تکنیکی بودند. عمه او، ماری ژان لکادر، یک نقاش آماتور بود، و شاید به پیشنهاد او، کلود برای آموزش طراحی سراغ یک هنرمند محلی رفت.
آشنایی مونه با اوژن بودین
زندگی حرفه ای کلود مونه به عنوان یک نقاش بسیار متاثر از آشنایی او با اوژن بودین است، بودین این دانش آموز تا حدی متکبر را با تمرین نقاشی در فضای باز آشنا کرد که البته در آن زمان غیر معمول بود. این تجربه مسیری را برای مونه مشخص کرد که در نهایت با ابتکارات بعدی این هنرمند موجبات بوجود آمدن یکی از مهمترین جنبش های هنری تاریخ را بوجود آورد. در بانک آثار سینآرت تعداد 1386 اثر از مونه گردآوری شده است.
بازدید مونه از پاریس
کلود مونه برای اولین بار در سال های 1859-1860 از پاریس دیدن کرد، در ابتدای ورود تحت تأثیر کار نقاشان مدرسه باربیزون Barbizin و علی الخصوص نقاشان چارلز داوبینی (Charles Daubney) و کنستان ترویون (Constantine Troyon) قرار گرفت. سپس در آکادمی سوئیس مشغول به کار شد و مهمترین اتفاق آن سالها برایش افتاد.
آشنایی مونه با پیسارو
مونه در آکادمی سوئیس با کامیل پیسارو (Camille Pissarro) آشنا شد و تحت آموزش ها و راهنمایی های او قرار گرفت. این آموزش غیررسمی با فراخوان به خدمت سربازی متوقف شد. مونه از سال 1861 تا 1862 در الجزایر خدمت کرد.
آشنایی مونه با رنوار
در سال 1862، مونه، شاید به دلیل بیماری، به لو هاور بازگشت و دوباره دریا را نقاشی کرد . در همان سال به تحصیل در پاریس به زندگیادامه داد، این بار نزد چارلز گلیر(Charles Glier)، که در آتلیه اش با هنرمندان فردریک بازیل ((Frederick Basile ، آلفرد سیسلی (Alfred Cicely) و پیر آگوست رنوار (Pierre-August Renoir) آشنا شد.
آشنایی مونه با چاپ ژاپنی
در این دوره یا حداقل قبل از سال 1872 بود که مونه چاپ های ژاپنی را کشف کرد که تزیینی بودن و مسطح بودن آنها تأثیر زیادی بر پیشرفت نقاشی مدرن در فرانسه داشت.
مونه و امپرسیونیسم
پیشنهاد می شود مقاله «امپرسیونیسم» را اینجا مطالعه بفرمایید.
زندگی مونه در طول دهه 1860 پرمخاطره و شبیه دوره گردها بود. او تقریباً همه چیز زندگی اش را فروخت. اما چندین اثراو برای نمایش در سالنهای سالانه پذیرفته شد.
با شروع دهه 1870، مونه به تعقیب پدیده های طبیعی ادامه داد. او برای نرفتن به جنگ فرانسه و پروس ، پسرش و کامیل را که به تازگی با او ازدواج کرده بود، ترک و به لندن سفر کرد. در سالهای 1871 و 1872 او کانالها، قایقها و آسیابهای بادی را در هلند نقاشی کرد . مونه پس از بازگشت خانه ای در آرژانتوی در رود سن در نزدیکی پاریس اجاره کرد. سالهایی که او در آنجا زندگی کرد، نقطه اوج جنبش امپرسیونیستی است. او به سازماندهی یک نمایشگاه مستقل، جدا از سالن رسمی، از آثار امپرسیونیست ها در سال 1874 کمک کرد. Impression: Sunrise 1872))، یکی از آثار مونه در نمایشگاه، الهام بخش روزنامه نگار لوئیس لروی شد تا نام گروه را ثبث کند.
شروع آثار سریالی
روش مشهور مونه برای تولید آثار به صورت سریالی، که هر یک نشان دهنده یک موتیف در شرایط نوری و آب و هوایی متفاوت بود، تا دهه 1890 تکمیل شد.
تحسین منتقدان
اگرچه دیر ولیکن مونه در طول زندگی حرفهای خود مورد حمایت مجموعهداران قرار گرفت، به ویژه آمریکاییهایی که آثار او را در دهه 1880 کشف کردند. تأثیر او بر هنرمندان دیگر بسیار زیاد بود، از معاصران نزدیک خود مانند ونسان ون گوگ (Vincent Van Gogh) تا نسل جدید متنوعی از هنرمندان مانند امیل برنارد ((Emile Bernard، پیر بونارد (Pierre Bonnard)، هانری ماتیس ((Henri Matisse و موریس دو ولامینک ((Maurice de Velaminck. در طول سالهای 1886 تا 1914، تعداد بسیاری از هنرمندان عمدتاً آمریکایی دور او جمع شدند و او را نمونه ای از نقاشی مدرن فرانسوی میدانستند.
تاثیر هنرمندان آمریکایی از مونه
پس از مرگ مونه ، تأثیر مونه بر هنر معاصر در میان آوانگاردها کمرنگ شد، در این دوره مجموعه داران بیشتر از نمونه های رادیکال تر هنرمندانی مانند ون گوگ، پل سزان، ماتیس و مارسل دوشان (Marcel Duchamp) حمایت می کردند. احیای تمایل به نقاشی به سبک مونه در اوایل دهه 1950 رخ داد. نوآوریهای مونه بر نقاشان اکسپرسیونیست انتزاعی مانند مارک روتکو (Mark Rothko) و جکسون پولاک (Jackson Pollock) تأثیر گذاشت. نمایشگاههای کلاسیک هنر آثار مهم مونه را در دهههای آخر قرن بیستم در جهان به بازدید عموم درآوردند و جذابیت آثار بینظیر او را تثبیت کرد و شهرت او را به عنوان یکی از مهمترین و محبوبترین چهرهها در سنت نقاشی مدرن غرب حفظ کرد.