آثار ادگار دگا

آثار ادگار دگا مجموعه ای ارزنده  از تصاویر آثار این هنرمند می باشد. این مجموعه با حجم اطلاعات 494 مگا بایت شامل 626 تصویر است که به صورت کاربردی و بسیار ویژه و مناسب برای مخاطب گرامی و علاقمند دسته بندی گردیده است.

با خرید «آثار ادگار دگا»  هنرمندان و علاقمندان به هنر می توانند به راحتی آثار مختلف هنری را بررسی نموده و شمای کاملی از این هنرمند به دست آورند.

لازم به ذکر است که این مجموعه در سایت سینارت یک محصول دانلودی می باشد که به محض خرید، امکان دانلود آن فراهم می شود.

در صورت نیاز به کسب اطلاعات بیشتر در قسمت جزئیات محصول، می توانید تمامی اطلاعات درج شده مربوط به این محصول را ملاحظه بفرمایید. در این قسمت جنبش ها، کشورها، موضوعات هنری، فرمت تصاویر و اطلاعات دیگری قرار داده شده است.

در این مجموعه تمامی آثار و هنرمندان به صورت ویژه نامگذاری شده اند. الگوی درج نام ها در اختیار مخاطبان قرار گرفته است، لذا امکان جستجوی اثر خاص برای کاربران فراهم است.

ادگار دگا

هیلار ژرمَن اِدگار دِگا معروف به اِدگار دِگا (۱۹ ژوئیه ۱۸۳۴–۲۷ سپتامبر ۱۹۱۷) یک نقاش فرانسوی بود که علاوه بر نقاشی و طراحی در زمینه‌های مجسمه‌سازی و چاپ نیز فعالیت داشت.[۱]

اگرچه اغلب او را یکی از پایه‌گذاران جنبش دریافتگری می‌شناسند، اما خود وی این لقب را نمی‌پذیرفت و ترجیح می‌داد از او به‌عنوان یک واقع‌گرا یاد شود.[۲]

پدر او رئیس یکی از بانک‌های خانوادگی پاریس بود. او نیز مانند مانه گاهی اوقات به خیابان گردی می‌پرداخت، اگرچه آن قدر خانه‌نشین بود که نمی‌توان او را یک خیابان گرد صرف دانست. در ابتدا آرزو داشت نقاشی تاریخی شود. دگا که اگنر را ستایش می‌کرد، نزد یکی از پیروان اگنر به تحصیل پرداخت و در کارهای اولیه‌اش به طراحی و برجسته‌سازی اصرار داشت. در سال ۱۸۶۵، دگا وارد محفل مانه و بودلر در کافه گوربو شد و به بازنمایی پاریس مدرن روی آورد. دگا، نگرش نقاشانه‌ای به اشیاء داد که از مانه الهام گرفته بود و هم‌چنین ابزارهای ترکیبی نوآورانه به کار گرفت که به تصاویرش کیفیتی گذرا و خود جوش می‌بخشیدند و بیننده را در جایگاه تماشاگرانهٔ خیابان گرد نامشهود قرار می‌داد. اکنون او بلوارهای جدید هاسمن، فروشگاه‌های زنانه، پیست لوشان، کنسرت‌های کافه‌ای، اپرا، بارها و کافه‌ها را می‌کشید. چشمان تیز او گونه‌های مختلف همهٔ طبقات اجتماعی، از بورژوا، نوازنده و بازیگر، تابه حاشیه رانده‌شده‌های اجتماعی و کارگران را به خوبی تسخیر می‌کرد.[۳]
دگا هرگز ازدواج نکرد و سال‌های انتهایی عمر (پیش از مرگ در سپتامبر ۱۹۱۷) را در حالی که تقریباً نابینا شده بود، سرگردان و بیقرار در خیابان‌های پاریس گذراند.[۴]